fredag 20 juni 2008

Δισκογραφίες γυναικών τραγουδιστριών

Απ' ότι γνωρίζω, είμαι ο πρώτος που κάθομαι να μαζέψω τις δισκογραφίες των γυναικών που τραγούδησαν ρεμπέτικα και είμαι περήφανος γι αυτό! Είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης γιά όλες αυτές τις γυναίκες που μας έδωσαν τις φωνές τους, που τις ξεχάσαμε, αδιαφορήσαμε και πέρασαν, οι περισσότερες απ' αυτές, στα αζήτητα...

Δε θα μπορούσα βέβαια να το κάνω αν δεν είχα στα χέρια μου την πολύτιμη
"Εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου" του Διονύση Δημ. Μανιάτη. Μόλις αγόρασα το βιβλίο, έμαθα ότι κυκλοφόρησε σε CD-rom. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα να δώσω το ποσό που ζητάνε. Έτσι, ακολούθησα την απλή μέθοδο, σελίδα-σελίδα, γιά να μαζέψω και να αντιγράψω τις δισκογραφίες των γυναικών. Όπως καταλαβαίνετε, πήρε πολύτιμες μέρες ζωής. Γι αυτό, παρακαλώ, όσοι/ες χρησιμοποιήσουν αυτή την εργασία, να σημειώσουν το όνομα του Διονύση Δημ. Μανιάτη και τη διεύθυνση του blog μου. Δε ζητάω πολλά...

(τα σκίσα που έχουν χρησιμοποιηθεί αντί γιά φωτογραφίες που λείπουν, είναι του ζωγράφου Ράλλη Κοψίδη)

Γυναικεία γραφή - Επαναπροσδιορισμός του blog rebetisses



Ο Λοτ και οι θυγατέρες του Lucas van Leyden (ca 1509)



ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Το παρακάτω γραφτό είναι μακρύ, ελπίζω όχι αναίτια πολύλογο. Ξέρω πως, άλλο να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο και άλλο να διαβάζει ένα μακρουλό κείμενο στον υπολογιστή. Ωστόσο, δεν έχω άλλη επιλογή για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε...

Το blog αυτό ξεκίνησε μετά από πολύχρονες σκέψεις γύρω από το ρόλο και τον παραμερισμό της γυναικείας παρουσίας στο Μικρασιάτικο τραγούδι (λιγότερο) και στο πειραιώτικο ρεμπέτικο (περισσότερο). Ο σπινθήρας ήταν μιά "ξεφουσκωμένη" ιστοσελίδα με τον ίδιο τίτλο (http://www.violetta.demon.co.uk/). Το πρώτο που μου χτύπησε άσχημα στο μάτι εκεί ήταν η ύπαρξη του ροζ χρώματος. Το ροζ χρώμα ενοχλεί (βλ. πανικοβάλλει υποσυνείδητα) τους άντρες. Τους παραπέμπει σε κάτι μαλακό και χνουδάτο, τους θυμίζει εξάρτηση απ΄τη μαμά τους (...). Με μιά λέξη, το ροζ χρώμα είναι κοριτσίστικο στα μάτια μας. Οι γυναίκες του Μικρασιάτικου και του ρεμπέτικου τραγουδιού δεν ήταν ροζ.

Ένα απ΄αυτά που επικέντρωσα ήταν οι σαφείς διαφορές ανάμεσα στο Μικρασιάτικο τραγούδι και στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Οι Μικρασιάτες έβλεπαν αλλιώς τις γυναίκες, σε σύγκριση με τους Ελλαδίτες. Είχαν κι αυτοί την ίδια βαθύτερη στάση, αλλά τις μεταχειρίζονταν διαφορετικά. Όλ΄αυτά βέβαια είναι πολύ σχετικά.

Ξεκίνησα λοιπόν με τις δισκογραφίες των γυναικών τραγουδιστριών και κάποιες σκέψεις γι αυτές. δεν εστίασα στα βιογραφικά τους, αφενός γιατί είναι ελάχιστα ή μηδενικά, αφετέρου γιατί δεν ήταν αυτά ο κύριος στόχος μου.

Θα προτιμούσα αυτό το blog να ήταν φτιαγμένο από μιά γυναίκα ή, να συνεργαζόμουνα με μιά γυναίκα. Έριξα μιά μποτίλια στον ωκεανό που, βέβαια, βολοδέρνει ακόμα αναπάντητη. Οι δίαυλοι συνεργασίας είναι πάντα ανοιχτοί.

Σκοπός μου είναι να ακουμπήσω πιθανό γυναικείο κοινό, άσχετα αν είναι ελάχιστες οι γυναίκες που ενδιαφέρονται γι αυτό το είδος μουσικής. Στοχεύω λοιπόν σ΄αυτές που, γιά κάποιους λόγους, θα πληκτρολογούσαν τη λέξη ρεμπέτισσες. Έχω ακόμα ένα στόχο. Να κεντρίσω, όπως μπορώ, το ενδιαφέρον γιά μιά άλλου είδους ματιά στη μουσική αυτή, γιά να γίνει μαγιά γιά θηλυκή διαδικασία έρευνας. Μιά θηλυκή διαδικασία όμως που να μη φοράει αντρικά παντελόνια, να μην είναι φανατική και τυφλά φεμινιστική, να μη μιμείται αντρικούς τρόπους χειρισμού και πλησιάσματος των θεμάτων.

Έτσι, φτάνουμε σε κάτι που το πιστεύω και προσμένω πως κάποια στιγμή θα ξεκινήσει και στη χώρα μας.

Τη γυναικεία γραφή. Με αυτό εννοώ,

ένα διαφορετικό τρόπο θέασης της προ-διαγραμένης πραγματικότητας και μιά επαναδιαμόρφωση της ιστορίας. Μιά γραφή ενάντια στο ανδρικό κατεστημένο, τις ιδεολογίες που είναι διαβρωμένες από το ανδρικό κατεστημένο, τη θεοκρατία. Ο Θεός δεν είναι αρσενικού γένους, δεν έχει γένος! Μιά γραφή που γυρίζει το μέσα-έξω και το πάνω-κάτω. Που φωτίζει και εξηγεί πλευρές που μένουν αθέατες, που επανα-ορίζει το "καθήκον" των γυναικών να παράγουν ζωή, που ξαναβλέπει τα πάντα, αλλά ακόμα και αυτό, μέσα απ΄το πρίσμα της κρίσης του περιβάλλοντος, όχι σε τοπικό αλλά σε διεθνές επίπεδο. Μιά νέα γραφή που δεν αναμένει και δεν ενδιαφέρεται να ευλογηθεί από την αντρική πλευρά, (βλ. http://buzz.phigita.net/?host=vivliocafe.blogspot.com - 03 Ιουν. ΄08 - Σταυρούλα Σκαλίδη, "Ελληνικός μέτριος με γάλα") αλλά σηκώνει το μπαϊράκι της και τραβάει μπροστά, βρίσκοντας δικούς της τρόπους να περάσει τη φωνή της, ν΄ανοίξει καινούρια παράθυρα μέσα από τα τσιμεντένια στεγανά αυτών που κρατάν τα κλειδιά...

Καινούρια παράθυρα στην καθημερινή πραγματικότητα είναι, γιά παράδειγμα, το στρέψιμο των προβολέων στο γεγονός ότι τις προάλλες, μιά νέα γυναίκα στη Σαουδική Αραβία έβαλε μπρος ένα αυτοκίνητο και άρχισε να οδηγάει, μέχρι που την έπιασαν. Στη Σαουδική Αραβία απαγορεύεται στις γυναίκες να οδηγούν αυτοκίνητο... Ή, ότι στην Υεμένη το 50% των παντρεμένων γυναικών είναι κάτω των 15 χρονών, ή ότι ένα κοριτσάκι 8 χρονών κατάφερε (όχι μόνη της βέβαια) να πάρει διαζύγιο από τον 30άρη σύζυγό της. Όλ΄αυτά, όπως και τα παρακάτω, αποκαλύπτονται από γυναίκες δημοσιογράφους. Άλλο φώτισμα παράθυρου είναι ότι, η μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων καταστροφών (σεισμοί, πλημμύρες κλπ.) είναι γυναίκες και παιδιά. Ε, το φανταζόμαστε, θα πείτε. Ναι, αλλά γιά ποιές αιτίες; Γιατί οι γυναίκες βρίσκονται, κατά κανόνα, στο σπίτι, γιατί δεν πληροφορούνται το ίδιο γρήγορα με τους άντρες το τι θα συμβεί, γιατί, κατά κανόνα, δεν έχουν δικό τους αυτοκίνητο, γιατί οι πιό πολλές δε ξέρουν να κολυμπάνε κλπ., κλπ. Ας μη πούμε πως αυτά αφορούν μόνο συγκεκριμένες χώρες όπου οι γυναίκες είναι περιωρισμένες. Όλα τα παραπάνω αφορούσαν καταστάσεις που διαδραματίστηκαν στην πλημμύρα της Νέας Ορλεάνης στις ΗΠΑ.

Ας πάμε πίσω τώρα σε μιά συγκεκριμένη ιστορία της Βίβλου κι ας δούμε κάτι με σημερινή ματιά...

Γυναικεία γραφή 2 - Ο Λοτ και η άγνωστη γυναίκα του...


(μετάφραση από τη σουηδική wikipedia)


Στην εβραϊκή μυθολογία ο Λοτ ήταν γιός του αδελφού του Αβραάμ.

Σύμφωνα με την Βίβλο, η οργή του Θεού κατάστρεψε τις πόλεις Σόδομα και Γόμορα, στην πεδιάδα της Ιορδανίας και δυτικά της Νεκρής Θάλασσας, αλλά έστειλε δυό αγγέλους που έσωσαν τον Λοτ και τις δυό κόρες του. Η γυναίκα του έστρεψε το κεφάλι της, κατά τη διάρκεια της διαφυγής τους, και μεταμορφώθηκε σε στήλη άλατος. Ο Λοτ, μετά την καταστροφή των δύο πόλεων, κατέφυγε σε μιά σπηλιά. Εκεί τον μέθυσαν οι θυγατέρες του και η μεγαλύτερη έμεινε έγκυος μαζί του. Το επόμενο βράδυ η μικρότερη κόρη έκανε το ίδιο και το αποτέλεσμα ήταν η γέννηση των δύο γιών Μόαμπ και Μπεν-Αμί.

Αρχαιολογικές ανασκαφές κατέδειξαν ότι τα οικοδομήματα της περιοχής κατέρευσαν από σεισμούς περίπου το 2000 π.Χ.


Στη διεύθυνση http://www.newlife4you.gr/welcome.asp?aid=54 παίρνετε μιά γενική γεύση της θρησκευτικής άποψης για το συμβάν και τη στάση της γυναίκας του Λοτ.
Κάνοντας κλικ στη δ/νση http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2209 και κατεβαίνοντας στο τέλος της σελίδας, βλέπετε κάποιον Smoralis από τη θεσσαλονίκη που, απαντώντας στο ερώτημα, πώς λεγόταν η γυναίκα του Λοτ, λέει:

Λώταινα πρέπει να λέγεται. Γιατί έχει τόση σημασία;

Μιά σαχλαμάρα σα κι αυτή δε θά΄χε καμία σημασία, αν δεν ήταν μιά τυπική βλακώδης ανδρική αντίδραση. Γιά να είμαι ειλικρινής, ούτε κι εγώ είχα ποτέ σκεφτεί το θέμα και ξύπνησα όταν διάβασα ένα γραφτό της ποιήτριας "αγίας και πόρνης", όπως είχε ονομαστεί απ¨το σοβιετικό καθεστώς, Άννας Αχμάτοβα. Εκείνη έδωσε μιά άλλη διάσταση στο θέμα, δικαιολογώντας τη γυναίκα που στράφηκε γιά να δει το τέλος της πόλης που είχε μεγαλώσει και αγάπησε, ενώ χαρακτήριζε τον Λοτ σα δουλοπρεπή σκλάβο.

Αν και θεωρώ λανθασμένο το να αντικρύζει κανείς το παρελθόν με σημερινές απόψεις, δε μπορώ να μη σταματήσω σε κάποια σημεία αυτής της ιστορίας.

α. τη μη "διάσωση" του ονόματος της συζύγου, καθώς και των δυό θυγατέρων αλλά, τη διάσωση των ονομάτων των δύο αρσενικών παιδιών τους.

β. τη συνηθισμένη πρακτική εξήγηση της συμπεριφοράς της, όπως αναλύεται στο παραπάνω link

Κάθε χρόνο αγοράζω ένα απ΄αυτά τα παλιομοδίτικα ημερολογιάκια του τοίχου που πουλιούνται στους δρόμους. Εννοώ αυτά που στην πίσω μεριά φιλοξενούν ένα ανέκδοτο, μιά συνταγή ή κάποιο δίστιχο/τετράστιχο. Τα διαβάζω και δε τό΄χω μετανοιώσει. Μιά και οι οίκοι που τα εκδίδουν έχουν αυτή τους τη δραστηριότητα αγκυροβολημένη στο παρελθόν, μπορεί κανείς πολλά να μάθει και να καταλάβει. Ακολουθούν μιά μέθοδο που ακολουθείται και από σύγχρονα γυναικεία περιοδικά. Βασίζεται πάνω στο concept πως, άσχετα με το τι συμβαίνει στον κόσμο, υπάρχουν μιά σειρά από σταθερές όπως, με τυχαία παραδείγματα, η θρησκεία (που δε τίθεται θέμα ν΄αλλάξει σε κάτι), η μανία των γυναικών με τη μόδα, οι παραδοσιακές συνταγές κτρ.

Ανασύρω λοιπόν δύο ανέκδοτα απ΄το σούπερ παλιομοδίτικο ημερολόγιο.

1. Δυό νιόπαντροι πήγαν βόλτα με το άλογο. Ξαφνικά το άλογο σκοντάφτει. - "Ένα", λέει ο άντρας. Ύστερα από λίγο ξανασκοντάφτει. - "Δύο", λέει ο άντρας. Ύστερα από λίγο σκοντάφτει πάλι. - "Τρία", λέει εκείνος. Τότε βγάζει το όπλο του και το σκοτώνει. Έκπληκτη η γυναίκα του λέει: "Γιατί το σκότωσες το καημένο;" - "Ένα", λέει εκείνος. Από τότε δεν ξαναμίλησε η γυναίκα.

2. - Γιατί Θεέ μου, έκανες τις γυναίκες τόσο όμορφες; ρωτάει κάποιος το Θεό. - "Γιά να τις αγαπάτε". - Ναι, αλλά γιατί τις έκανες τόσο κουτές; - "Γιά να σας αγαπάνε"

Δε ξέρω πόσο παλιό είναι το ανέκδοτο 2, αλλά εδράζεται στην αμετακίνητη άποψη ότι, πράγματι οι γυναίκες είναι κουτές (δηλ. σκέφτονται και αντιδρούνε διαφορετικά από μας). Το ενδιαφέρον είναι η δόση αυτοσάτυρας, μιά και τα ανέκδοτα κατασκευάζονται, ακόμα, από άνδρες ...

Το ανέκδοτο 1 επικεντρώνεται στον τρόμο. Έχετε σίγουρα ακούσει εκείνο που λέει "δέρνετε τις γυναίκες σας, χωρίς να εξηγείτε γιατί. Εκείνες ξέρουν..." Μέσα από τη σύνδεση των δύο ανεκδότων βγαίνει η άποψη ότι οι γυναίκες είναι κουτές και πως τρομοκρατούνται εύκολα, κι αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί ο μύθος του Λοτ είναι διαχρονικός και χρησιμοποιείται, ακόμα και σήμερα, σα σύμβολο γυναικείας απείθειας, βλακείας, ανυπακοής, ανευλάβειας και τρόμου...

tisdag 17 juni 2008

Το βουητό της ερημιάς μες τις φωνές (των γυναικών)...

(εκ του "φωνή βοώντος εν τη ερήμω")

Είναι εμφανής μέσα στα blogs μου μιά επίμονη εναντίωση απέναντι στο γεγονός ότι η γυναικεία παρουσία στο ρεμπέτικο, μετά το 1937, αντιμετωπίστηκε με μισό μάτι, σα νά’ταν οι ουρές ενός αντροκρατικού δημιουργήματος. Ταυτόχρονα, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου των τραγουδιών, αποτελείται από ύμνους και "ύμνους" στις γυναίκες, ανακατωμένους με κλάψες, γκρίνιες, "απειλές" κτρ. Είναι το σύνδρομο που κουβαλάμε. Τί να κάνουμε;

Με πολλά σαθρά αντεπιχειρήματα μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν οι μοναχικές απόψεις μου. Από τελείως άσχετα και άψαχτα του είδους, "δεν ύμνησε τη γυναίκα το ρεμπέτικο; Δεν είμαστε καλά..." μέχρι κάθετα σαν "οι γυναίκες ήταν τραγουδίστριες και κομπάρσες της ιστορίας, οι άντρες συνέθεταν" (πράγμα που ισχύει) μέχρι, "μα και να θέλαμε να βρούμε πληροφορίες γιά τις γυναίκες τραγουδίστριες δε γινόταν. Αποσύρθηκαν, σιώπησαν, δεν ήθελαν, φοβόντουσαν τους άντρες τους, να μη βγούν στη φόρα τα παλιά κλπ." (επίσης, καταληπτό και σωστό). Όμως, τι θά’λεγε κανείς για το ότι ούτε σκέψεις δε γράφονται γιά τις παλιότερες γυναίκες του ρεμπέτικου παρά μόνο αναφορές στα ονόματά τους γιά να πουλιούνται CD΄s από αεριτζήδες και μη; Μα, ούτε οι σημερινές γυναίκες δίνουν δυάρα γιά το θέμα. Αρκούνται στο να στολίζονται και να χτυπάν παλαμάκια στους "λεβέντες" που χορεύουν ζεϊμπεκιές...

Λίτσα (Γαρουφαλιά) Ζέρβα-Χάρμα

Φωτο: η Λίτσα (1917-1978) και ο Τόλης Χάρμας
Αν θέλετε να δείτε τη φίνα κ αι όμορφη φυσιογνωμία της Λίτσας Χάρμα που αποσύρθηκε το 1956, και να την ακούσετε να τραγουδάει μαζί με τον άντρα της (σε ηλικία 33 χρονών) το τραγούδι "Όϊντε μπρε"(1951), με δικούς της στίχους, κάντε κλικ στο:
http://www.youtube.com/watch?v=hf7oBzdx8Ps

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η Λίτσα Χάρμα είναι μιά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση κι ένα πολύ καλό βοήθημα γιά όσες/ους ενδιαφέρονται να ερευνήσουν τη γυναικεία πλευρά του ρεμπέτικου και του πρώιμου λαϊκού. Είναι, κατά τη γνώμη μου, η πιό ενδιαφέρουσα ανάμεσα σ΄αυτές τις τραγουδίστριες που εμφανίστηκαν σε ελληνικές ταινίες (άλλες είναι η Νίνου, Χρυσάφη κλπ. - videos μπορείτε να βρείτε στο youTube). Στην περίπτωσή της μπορεί κανείς να δει μιά γυναίκα που γεννήθηκε στα 1917, μιά γερή και όμορφη επαρχιωτοπούλα που ήρθε στην Αθήνα και μαζί με τον πολύ ικανό συνθέτη, στιχουργό και μουσικό Τόλη Χάρμα, φτιάξαν το "Ντούο Χάρμα" που έδρεψε δάφνες. Το ντουέτο αυτό αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, μιά απ¨τις καλύτερες περιπτώσεις "περάσματος" από το παλιότερο ρεμπέτικο, στη νέα εποχή του "λαϊκού". Αυτό, με την έννοια της ομαλής εξέλιξης σε κάτι καινούριο. Ο Τόλης Χάρμας, ένας χαρούμενος και έξυπνος μάγκας, έγραψε μιά μεγάλη σειρά από πολύ όμορφα τραγούδια, μη προδίδοντας τα περασμένα. Εννοώ ότι κράτησε την κάποια μελαγχολία του ρεμπέτικου και μπήκε σε νέες φόρμες, καταλαβαίνοντας σωστά τις ανάγκες της εποχής, δίχως ν΄αλλάξει ολοκληρωτικά πορεία, όπως κάναν οι Χιώτης, Μητσάκης, Ζαμπέτας κ.ά. Στους στίχους του κράτησε τις παλιές λαϊκές εκφράσεις της μαγκιάς και τις ένωσε με τις νέες εκφράσεις που μπήκαν στα τραγούδια, μ΄ένα απόλυτα αρμονικό τρόπο. Είναι και αυτός που άγγιξε, με πολύ μαλακό, ποιητικό και συναισθηματικό τρόπο το θέμα-ταμπού της "πορνείας εξ΄ανάγκης".

Η Λίτσα Χάρμα στάθηκε δίπλα του ισάξια και κάποια στιγμή (το 1956) αποσύρθηκε με αξιοπρέπεια, γιά να μεγαλώσει τα παιδιά τους, αφήνοντάς τον να συνεχίσει μόνος του. Όταν τη βλέπει κανείς στο video, εισπράττει την εικόνα μιάς γυναίκας που ακτινοβολούσε δύναμη, ζωντάνια και συνειδητό επαγγελματισμό. Η παρουσία της εκφράζει επακριβώς τις δυνατές γυναίκες της εποχής της, όπως τις περίγραψε (σελ. 66) ο Τάκης Μπίνης στο βιβλίο "μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ" της μεθοδικής Ιωάννας Κλειάσιου:

"... παλιά οι γυναίκες ήταν πιό δύσκολες και πιό σκληρές. Ζυγίζανε τον άνθρωπο που έκαναν παρέα μια-δυο φορές κι αν ήταν αυτός που έδειχνε αρχικά, τότε έδιναν και την ψυχή τους και η αγάπη και φιλία ήταν αληθινή και πολλές φορές κατέληγε σε γάμο. Τέτοιες περιπτώσεις θυμάμαι πάρα πολλές. Αν όμως η γκόμενα πάνω στη σούρα ή σε κάποια άλλη εξήγηση έβλεπε πως ο φίλος της δεν ήταν ο σωστός, όπως έδειχνε δηλαδή στην αρχή, τότε του ΄λεγε πάρε δρόμο δεν μου κάνεις, ή τού΄λεγε πήγαινε να βρεις δουλειά να οικονομάς γιά να κάνουμε παρέα..."

Πληκτρολογείστε τώρα στο youTube το Chiotis - Linda - Iliopoulos: Me kynigoun t'aderfia sou
και δείτε που κατέληξε το όλο πράγμα...


Δισκογραφία από Διονύση Δημ. Μανιάτη


1947

  1. Μπλε και άσπρο (1947) Columbia Ελλάδος DG -6650 CG- 2255 - Λίτσα & Τόλης Χάρμας/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  2. Έλα και θα καλοπεράσεις (1947) Columbia Ελλάδος DG -6650 CG- Σέμσης (Σαλονικιός)/Αιμ. Σαββίδης - λαϊκό, χασαποσέρβικος
  3. Κάποια μάνα αναστενάζει (1947) Columbia Ελλάδος DG -6652 CG -2275 - Ντούο Χάρμα/Βασ. Τσιτσάνης
  4. Τζεμιλέ (1947) Columbia Ελλάδος DG -6664 CG -2286 - Λίτσα Χάρμα/Μ. Χιώτης - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  5. Τρελό κορίτσι (1947) Columbia Ελλάδος DG- 6664 CG -2287 - Λίτσα Χάρμα/Μ. Χιώτης - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  6. Σε ποιόν να πω τον πόνο μου (1947) Columbia Ελλάδος DG -6665 CG- 2288 - Λίτσα Χάρμα/Δ. Ζέρβας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  7. Με μπατίρησες (1947) Columbia Ελλάδος DG -6665 CG- 2289 - Λίτσα και Τόλης Χάρμας/Β. Μεσολογγίτης - λαϊκό, χασάπικος
  8. Το τσαρδί (1947) HMV ΑΟ-2741 OGA-1243 - Λίτσα Χάρμα/Μ. Αστερίδης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  9. Σουλτάνα (1947) HMV AO-2741 ΟGA-1244 -Λίτσα Χάρμα/Γιώργος Μητσάκης - λαϊκό, χασάπικος
  10. Του μπατίρη το μεράκι (1947) HMV AO-2762 OGA-1267 - Λίτσα Χάρμα/Λίτσα Χάρμα - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  11. Εσήμανε μεσάνυχτα (1947) HMV AO-2762 OGA-1268 - ρεμπέτικο, χασάπικος
1948

  1. Τράβα τιμονιέρη (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7437 GO -3951 -Ντούο Χάρμα & Μ. Βαμβακάρης/Σπύρος Περιστέρης - ρεμπέτικο, χασάπικος
  2. Πάλι κι απόψε θα τα πιώ (1948) Odeon Ελλάδος GA -7437 GO- 3952 - Λίτσα Χάρμα & Μ. Βαμβακάρης/Σπύρος Περιστέρης - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  3. Τρεις καβαλλάρηδες (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7446 GO -3976 - Μ. Βαμβακάρης & Ντούο Χάρμα & Απ. Καλδάρας/Σπύρος Περιστέρης - ρεμπέτικο, χασάπικος
  4. Γλεντάτε νιοί τα νιάτα σας (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7446 GO -3977 - Ντούο Χάρμα/Σπύρος Περιστέρης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  5. Μιά γυναίκα σαν κι εσένα (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7450 GO -3980 - Ντούο Χάρμα & Απ. Καλδάρας/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  6. Κάρμεν Μιράντα (1948) Odeon Ελλάδος GA -7450 GO- 3981 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  7. Κάρμεν (........) Odeon Ελλάδος GA 7453 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, μόρτικο
  8. Γκιούλ Τζαμάλ (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7404 GO -4000 -Ντούο Χάρμα/Λίτσα Χάρμα - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  9. Έτσι είναι μάγκα η ζωή (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7464 GO -4001 - Ντούο Χάρμα/Λίτσα Χάρμα - λαϊκό, ζεϊμπέκικο
  10. Μ΄έκανες θύμα σου (.......) Odeon Ελλάδος GA 7471 - Ντούο Χάρμα/Νίκος Γιαννακός/Λυκ. Μαρκέας
  11. Ο ναύτης (19...) Odeon Ελλάδος GA 7471 - Ντούο Χάρμα & Απ. Καλδάρας/Γιώργος Μητσάκης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  12. Σκλάβες του μαχαραγιά (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7472 GO- 4010 - Ντούο Χάρμα & Απόστολος Καλδάρας/Απόστολος Καλδάρας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  13. Είσαι μαγκάκι (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7472 GO -4011 - Ντούο Χάρμα & Στρ. Παγιουμιτζής/Απόστολος Καλδάρας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  14. Ο εργάτης (1948) Odeon Ελλάδος GA- 7476 GO -4046 - Ντούο Χάρμα/Απόστολος Καλδάρας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  15. Πάνω σ΄ένα βράχο (1948) Odeon Ελλάδος GA -7476 GO-4069 - Στρ. Παγιουμιτζής & Λίτσα Χάρμα/Απόστολος Καλδάρας - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  16. Ο Καραγκιόζης (19...) Odeon Ελλάδος GA- 7486 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, χασάπικος
  17. Φτωχή αρχόντισσα (19...) Odeon Ελλάδος GA- 7486 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας
  18. Γυφτοπούλα (1948) Parlophone Ελλάδος B- 74124 GO- 3929 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  19. Μαγκίτισσα (1948) Parlophone Ελλάδος B -74124 GO- 3933. λαϊκό - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  20. Μπαρμπαριά (1948) Parlophon Ελλάδος B -74128 GO -393 - Ντούο Χάρμα/Απόστολος Καλδάρας - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  21. Η ξενιτιά (1948) Parlophone Ελλάδος B -74128 GO- 3934 - Ντούο Χάρμα/Απόστολος Καλδάρας - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  22. Πάνε κι έρχονται καράβια (1948) Parlophone Ελλάδος B-74154 GO- 4045 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος




1949
  1. Κρασί γυναίκα και χαρτί (1949) Odeon Ελλάδος GA -7496 GO- 4114 - Λίτσα Χάρμα & Μάρκος Βαμβακάρης/Βασίλης Τσιτσάνης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  2. Τα φτωχαδάκια (1949) Odeon Ελλάδος GA -7496 GO- 4115 - Ντούο Χάρμα & Μ. Βαμβακάρης/Βασίλης Τσιτσάνης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  3. Ο τραυματίας (1949) Odeon Ελλάδος GA- 7508 GO- 4126 - Ντούο Χάρμα/Μπ. Μπακάλης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  4. Ο ανταρτόπληκτος (1949) Odeon Ελλάδος GA -7508 GO -4127 - Ντούο Χάρμα/Μπ. Μπακάλης
  5. Η φωτογραφία (1949) Odeon Ελλάδος GA -7551 GO -4211 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  6. Το φανταράκι (1949) Parlophone Ελλάδος B -74150 GO -4088 - Ντούο Χάρμα/Γιώργος Μητσάκης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  7. Σαφιέ (1949) Parlophone Ελλάδος B- 74154 GO- 4085 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας/Γ. Φωτίδας - ρεμπέτικο, ανατολίτικο
  8. Η καρδιά μου δεν πουλιέται (1949) Parlophone Ελλάδος B -74158 GO- 4113 - Λίτσα Χάρμα & Μάρκος Βαμβακάρης/Σπύρος Περιστέρης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  9. Πέρασε και τούτη η μέρα (1949) Parlophone Ελλάδος B -74158 GO -4116 - Ντούο Χάρμα/Μπ. Μπακάλης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  10. Σαν τον κλέφτη (1949) Parlophone Ελλάδος B -74164 GO- 4129 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  11. Που να μη σε γνώριζα (1949) Parlophone Ελλάδος B- 74164 GO- 1430 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
1950
  1. Δεν θα χωρίσουμε ποτέ (1950) Columbia Ελλάδος DG -6856 CG -2653 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικο
  2. Ψάχνω να βρω σπιτάκι (1950) Columbia Ελλάδος DG- 6856 CG- 2654 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικο
  3. Αλλού το πας (1950) HMV AO-2932 OGA-1612 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  4. Ο ιππότης (1950) HMV AO-2932 OGA -1613 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαΙκό, χασάπικος
  5. Το πάπλωμα (1950) HMV AO -5007 OGA -1614 -Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας, λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  6. Συκοφαντίες (1950) Odeon Ελλάδος GA- 7534 GO -4242 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  7. Το φτωχοκόριτσο (1950) Odeon Ελλάδος GA -7534 GO- 4243 - Λίτσα Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  8. Αριστοκράτισσα (1950) Odeon Ελλάδος GA -7551 GA -4244 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, χασάπικος
  9. Ώιντε μπρε (1950) Parlophone Ελλάδος B -74208 GO- 4265 - Ντούο Χάρμα/Λίτσα Χάρμα- λαϊκό, χασάπικος
  10. Το ξυράφι και τ΄ακόνι (1950) Parlophone Ελλάδος B -74208 GO- 4266 - Ντούο Χάρμα/Λίτσα Χάρμα -λαϊκό, ζεϊμπέκικος
1952
  1. Οι παπατζήδες (1952) Parlophone Ελλάδος B -74253 GO -4637 - Τάκης Μπίνης, Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  2. Το παλιό ρολόι (1952) Parlophone Ελλάδος B- 74253 GO- 4638 - Τάκης Μπίνης & Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, μόρτικο
1955
  1. Απόψε είναι όλα γιά σένα (1955) Parlophone Ελλάδος B -74348 GO- 5084 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, τσιφτετέλι
  2. Το καντήλι (1955) Parlophone Ελλάδος B- 74348 CG -1071 - Ντούο Χάρμα/Τόλης Χάρμας -λαϊκό, ζεϊμπέκικος
1957
  1. Μαρινέλα (1957) Parlophone Ελλάδος B- 74404 GO -5380 - Τόλης Χάρμας & Λίτσα Χάρμα/Τόλης Χάρμας - λαϊκό, καρσιλαμάς

onsdag 11 juni 2008

Διευκρίνιση γιά μιά παράλειψη...

Οι εικονίτσες που στολίζουν τις δισκογραφίες γυναικών τραγουδιστριών που δεν έχουμε φωτογραφίες τους είναι του συγκινητικού ζωγράφου, χαράκτη, συγγραφέα Ράλλη Κοψίδη.

tisdag 10 juni 2008

Ελένη Μωραϊτου - ΕLENI MORAITOU


Μιά γυναίκα στιχουργός, ίσως και με δικές της συνθέσεις! Κανένας δεν έχει μιλήσει γι αυτήν, ούτε και υπάρχουν στοιχεία...
Αναζητείται φωτογραφία
Δισκογραφία από Διονύση Δημ. Μανιάτη
  1. Στης Πλάκας τα στενάκια (1936) Parlophone Ελλάδος B-21886 GO-2590 - Κώστας Ρούκουνας/Ελ. Μωραϊτου/Μ. Σαλαχώρας - ρεμπέτικο, καρσιλαμάς
  2. Δε μου ξηγιέσαι όμορφα (1936) Parlophone Ελλάδος Β-21886 GO-2591 - Κώστας Ρούκουνας/Ελ. Μωραϊτου- ρεμπέτικο, χασάπικος
  3. Γειτόνισσα (1936) Parlophone Ελλάδος Β-21897 GO-2640 - Σοφία Καρίβαλη/Βασίλης Τσιτσάνης/Ελ. Μωραϊτου - καλαματιανός
  4. Το κρασί κι αν το πίνω (1936) Parlophone Ελλάδος Β-21878 GO-2560 - Γεωργία Μηττάκη & Κώστας Ρούκουνας/Ελ. Μωραϊτου - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  5. Πούναι τα νιάτα πούχα πρώτα (1940) Parlophone Ελλάδος Β-74046 GO-3530 - Μιχάλης Καλλέργης/Μιχ. Καλλέργης/Ελ. Μωραϊτη - δημοτικό, καλαματιανός
  6. Ρίνα Κατερίνα (1940) Parlophone Ελλάδος Β-74050 GO-3558 - Δ. Περδικόπουλος/Ελ. Μωραϊτου
  7. Μιά πέρδικα μ΄αντάμωσε (1940) Parlophone Ελλάδος Β-74050 GO-3559 - Δημ. Περδικόπουλος/Ελ. Μωραϊτου
  8. Αυτού ψηλά που πας στη φτέρη (1947) Parlophone Ελλάδος Β-74114 GO-3872 - Ελ. Λιάπη/Λάζαρος Ρούβας/Ε. Μωραϊτη
  9. Γύρω στου χωριού τ΄αλώνια (1948) Parlophone Ελλάδος Β-74137 GO-3984 - Ελ. Λιάπη/Λάζαρος Ρούβας/Ε. Μωραϊτη
  10. Που θα πάω να φυτρώσω (1949) Parlophone Ελλάδος Β-74166 GO-4132 - Μίμης Σιδέρης/Ελ. Μωραϊτου - δημοτικό, συρτός
  11. Αμαξά προσοχή (1950) Parlophone Ελλάδος Β-74196 GO-4305 - Τάκης Μπίνης & Απ. Χατζηχρήστος/Ελ. Μωραϊτου

Αννίτσα Νικολάου - ANNITSA NIKOLAOU


Δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία.
Δισκογραφία από Διονύση Δημ. Μανιάτη

  1. Μόρτισσα ψηλομυτού (1936) Parlophone Ελλάδος B-21884 GO-2576 - Ανν. Νικολάου/Σπύρος Περιστέρης/Μίνως Τσάμας - ρεμπέτικο, σέρβικος
  2. Το μάθανε πως σ΄αγαπώ (1936) Parlophone Ελλάδος B-21884 GO-2577 - ¨Ανν. Νικολάου/Κώστας Σκαρβέλης - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος

Άννα Παγανά- Ρούκουνα) (Πολίτισσα) - ΑNNA PAGANA POLITISSA



Υπήρξε γυναίκα του Κώστα Ρούκουνα. Πέθανε νέα, από καρδιακή προσβολή στα 1943 (;). Θα υπάρχουν, ελπίζω, περισσότερα στοιχεία στο βιβλίο που αναφέρεται στον Κ. Ρούκουνα.

Δισκογραφία από Διον. Δημ. Μανιάτη



  1. Το πιπίνι (1934) Columbia DG -2083 WG-953 - Άννα Πολίτισσα (παραδοσιακό) - Δημοτικό, καλαματιανός
  2. Καπότα (1934) Columbia DG-2083 WG-963 - Άννα Πολίτισσα/Μεν. Μιχαηλίδης- ρεμπέτικο, καρσιλαμάς
  3. Θέλω κόκκινο να βάλεις (1934) Columbia DG-6028 CG-1090 - Άννα Πολίτισσα/Κώστας Μακρής - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  4. Η κουμπάρα στο χορό (1934) Columbia DG- 6028 CG- 1091 -Άννα Πολίτισσα/Λεων। Παγκαλής - ρεμπέτικο, συρτός
  5. Kακιά γειτόνισσα (1934) Columbia DG-6029 CG -1100 - ΄Αννα Πολίτισσα/Κ. Σκαρβέλης - ρεμπέτικο, τσιφτετέλι
  6. Σαμπάχ μανές (Καίγομαι και μαραίνομαι καθημερινώς) Columbia DG- 6034 CG- 1015΄, παραδοσιακό - Άννα Πολίτισσα
  7. Βλάμης και ναζού (1934) Columbia DG- 6034 CG- 1042 - Άννα Πολίτισσα & Στελλ. Περπινιάδης/Νίκος Γιαννακός - ρεμπέτικο, τσιφτετέλι
  8. Βρε χήρα, κάθησε καλά (1934) Columbia DG-- 6041 CG- 1023 - Άννα Πολίτισσα & Στελλ. Περπινιάδης/Κ. Σκαρβέλης - ρεμπέτικο, τσιφτετέλι
  9. Το μωρό (1934) Columbia DG -6041 CG -1026 - Άννα Παγανά/Κ. Σκαρβέλης . ρεμπέτικο, νανούρισμα
  10. Ντερβίσης και Άννα (1934) Columbia DG -6052 CG- 1104 - Στ. Περπινιάδης & Άννα Πολίτισσα/Ιακ. Μοντανάρη - χασικλίδικο, ζεϊμπέκικο
  11. Η βοσκοπούλα (1934) Columbia DG- 6054 CG -1168 - Άννα Πολίτισσα/Νίκος Γιαννακός - δημοτικό, καλαματιανός
  12. Σ΄αγαπώ δεν είναι ψέμμα (1934) Columbia DG -6055 CG -1085- Άννα Πολίτισσα/Κώστας Μακρής - ρεμπέτικο, χασάπικος
  13. Η ορφανή (1934) Columbia DG- 6055 CG -1088 - Άννα Πολίτισσα/Γρ. Ασίκης - ρεμπέτικο
  14. Αν είσαι μάγκας (1934) Columbia DG -6057 CG -1105 - Άννα Πολίτισσα & Μαρία Πανδρά/Μάρκος Βαμβακάρης - ρεμπέτικο, χασάπικος
  15. Είμαι πρεζάκιας (1934) Columbia DG -6064 CG- 1086Άννα Πολίτισσα/Ψυρριώτης/Νίκος Δέλτας - χασικλίδικο, τσιφτετέλι
  16. Μαχμούρ τσιφτετέλι μανές (ως πότε πιά το αχ αυτό...) παραδοσιακό. Columbia DG -6065 - Άννα Παγανά - ρεμπέτικο, τσιφτετέλι
  17. Ψαραδάκι (1934) Columbia DG -6065 CG -1089 - Άννα Παγανά/Κώστας Σκαρβέλης - ρεμπέτικο
  18. Βλάμης και ναζού (1934) Columbia DG -6126 CG- 1042 - Άννα Πολίτισσα & Στελλ. Περπινιάδης/Νίκος Γιαννακός - ρεμπέτικο, τσιφτετέλι
  19. Στρι βρε κουτσαβάκι (1935) Columbia DG- 6164 CG -1270 - Άννα Παγανά/Βαγγ. Παπάζογλου - ρεμπέτικο, χασάπικος
  20. Στα χέρια σου μπερδεύτηκα (1935) Columbia DG -6164 CG -1271- Άννα Παγανά/Κ. Καρίπης - ρεμπέτικο, ζεϊμπέκικος
  21. Βάσω & Τάσος (1937) Odeon Ελλάδος GA- 7016 GO- 2664 - Κώστας Ρούκουνας & Άννα Παγανά/Κώστας Ρούκουνας - ρεμπέτικο, καρσιλαμάς

Δέσποινα Δοάνου - DESPINA DOANOU

Δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία.
Δισκογραφία από Διον. Δημ. Μανιάτη


  1. Η προδότρα (1949) Columbia Ελλάδος DG-6970 CG-2542 - Άννα Κανταλή & Δ. Δοάνου/Π. Σαρίκα - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  2. Πάω ταξίδι μακρινό (1950) Columbia Ελλάδος DG-6855 CG-2637 - Δ. Δοάνου & Νίκος Βούλγαρης & Βασ. Τσιτσάνης/Στ. Χρυσίνη - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  3. Έξυπνη γυναίκα (1949) HMV AO-2872 OGA-1486 - Δ. Δοάνου & Βασ. Τσιτσάνης/Στέλιος Χρυσίνης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος
  4. Οι κακοτοπιές (1949) HMV AO-2872 OGA-1487 - Δεσπ. Δοάνου & Βασ. Τσιτσάνης/Στέλιος Χρυσίνης - λαϊκό, ζεϊμπέκικος