Τασία Βρυώνη ή Σούλα Πασσαλάρη

Η Τασία Βρυώνη σε μικρή ηλικία

Μετρονόμος, τεύχος 30, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2008, από Ηλία Βολιότη Καπετανάκη.

Χάρη στην ευγενική βοήθεια της Air
( http://wwwesthir.blogspot.com/)
και του πάντοτε ενημερωμένου REBET CAFE
( http://rebetcafe.blogspot.com/search?q=%CE%9C%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82)
μπόρεσα να λύσω ένα ερωτηματικό, σχετικά με μιά απ΄τις γυναικείες φωνές που μ΄έχουν βαθιά αγγίξει.

Αναρωτιόμουνα πολύ καιρό γιατί είχα "κολλήσει" στο όνομα Τασία Βρυώνη, από ΄δυό μόνο τραγούδια της που (καθώς νόμιζα) είχα ακούσει ("Το κρίμα μου θα την εύρει" και "Εάν δεν ήσουν φθισικιά"). Το Τασία, παραμερισμένο γυναικείο όνομα, μ΄έστελνε πίσω σε μιά θεία μου. Το Βρυώνη, ασυνείδητα, στον Τουρκαλβανό Ομέρ Βριόνη (Omer Vrion) που ήταν καταχωρημένος στο κεφάλι μου, από παιδικής ηλικίας.

Τέλος, και το σημαντικότερο, η γλυκιά φωνή της και η απορία, γιατί μόνο δυό τραγούδια... Να όμως που καθόλου δεν ήταν έτσι και αυτή η γυναίκα, στα 84 της, άρθρωσε ένα σπινθηρίζοντα λόγο. Μιά σκέψη ακόμα. Αναφέρει πως αποτραβιόταν όταν ένιωθε ζήλειες ολόγυρά της. Χαρακτηριστικό των έξυπνων ανθρώπων.

Γειάααα σου, Τασία μου! (όπως χαιρέτησες τον εαυτό σου στα 11 σου, όταν τραγούδησες δίπλα στο Στέλιο Κερομύτη, ανεβασμένη σε μία κούτα γιά να φτάνεις το μικρόφωνο...)

Να λοιπόν, το άρθρο του ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ και η μέχρι τώρα γνωστή δισκογραφία της

(Γιά να διαβάστε, κάντε κλικ στις σελίδες)