Μικρές, μικρούλες, μικρουλάκια...
Η Καίτη Γκρέυ σε ηλικία 14 χρονών
Προχτές είδα μιά μικρή πού΄ταν μεσ΄απ΄του Ψυρρή
και της πέφτω δίπλα, "σ΄αγαπώ" της είπ΄"αμάν, Κατινάκι μου"!
Μελαχροινή μικρούλα, μη με πεισματώνεις...
Θέλω να σε παντρευτώ, δίχως προίκα και λεφτό,
πέστο της μαμάκας σου, μικρουλάκι μου...
από το "Κατινάκι" (1937) Γρηγόρη Ασίκη
Αν θα έπρεπε να μαντέψετε, πόσο χρονών θα μπορούσε να ήταν αυτό το "μικρουλάκι", τί θα λέγατε;
Μέσα στους στίχους, κυρίως των Μικρασιάτικων και λίγότερο των ρεμπέτικων, συναντιέται πολύ συχνά το επίθετο και τα υποκοριστικά του. Αν πούμε τα πράγματα όπως είναι, οι γυναίκες που αποτελούσαν το πιό έντονο αντικείμενο του έρωτα ήταν μικρούλες. Ίσως πιστεύετε πως ήταν χαϊδευτικό και πως θα μπορούσαν να λέγαν έτσι και μιά 25άρα. Έλα όμως που, όχι. Μιά 25άρα θεωρούνταν μεγάλη. Τα τραγούδια αυτά ήταν της νεότητας και πρόκειται πραγματικά γιά μικρούλες.
Δηλαδή, τί; Ε, να, 12 (κυρίως 12), 13, 14, 15, 16, ήταν η ηλικία γάμου. Δηλαδή, ξεφόρτωμα της κόρης. Δηλαδή, ένα στόμα λιγότερο. Τα κορίτσια, κι όχι μόνον αυτά, ξύπναγαν γρήγορα όπως, υποτίθεται, και σήμερα. Με γυμνά λόγια, επρόκειτο γιά τη μεταφορά του "πράγματος" από την εξουσία των γονιών, στην εξουσία του συζύγου. Αυτό είναι το παιχνίδι και τώρα, αν και τα πράγματα σήμερα είναι πιό περίπλοκα.
Οι άντρες, συνήθως καμιά 10ετία μεγαλύτεροι, βολεύονταν (και βολεύονται) με την "απόκτηση" ενός πλάσματος που είναι φρέσκο και της ώρας, που δε ξέρει ακόμα πολλά, που θα το διαμορφώσουν αυτοί, βάζοντάς το στο κατάλληλο καλαπόδι.
Τώρα βέβαια, υπήρχαν κι αυτές που ήταν ελεύθερες κι ωραίες", οι "ελεύθερες ρεμπέτισσες του ΄30", όπως λέει κι ο Πάνος Σαββόπουλος αλλά, σιγά τα λάχανα. Πόσες ήταν αυτές και γιά πόσο καιρό μπορούσε να το παίζει η συντριπτική πλειοψηφία τους; Γιατί, αν μας νοιάζει η αλήθεια, τα διάφορα που έχουν γραφτεί, οι ψιλοθεωρίες που έχουν στηθεί και τα γαργαλιστικά που λέγοντα στα μέσα ενημέρωσης, έχουν σα βασικό "πληροφοριοδότη" τις εικόνες που δημιούργησε ο Παναγιώτης Τούντας (άντε και μερικοί ακόμα) στα τραγούδια του.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar